lupelius'a göre yeryüzü, insanların sıralar halindeki idam mahkumları gibi yaşadıkları kozmik bir hapishane, dünya boyutunda bir zindandır. bu vizyonun son ve kesin bir yenilgi oluşturduğu yargısına varmak yerine, göz kamaştıran çılgınlığıyla cesurca bir plan tasarlar. insan için, onu olanaklının sınırlarının ötesine geçirecek bir serüven düşler; kaçınılmaz görünen ölümcül yazgısından kaçış ve dünya yasalarından kurtuluş.
-size ‘öğretilen ve anlatılan dünyanın’, anlatıldığı gibi olduğunu söyleyenler sadece anlatanlardır. korkmanız, çekinmeniz, endişe etmeniz gerektiği söylenen her şey, bu betimlemenin pençesindeki insanların fikirleridir. oysa bunlar olumsuz duygulardır ve hiçbiri dünyaya geldiği haliyle insanın mayasında olan hisler değillerdir. insan korkusuz doğar. korku, zorla ‘öğretilir’.
-hayatınızda önünüze çıkan herkesin özel bir görev ile karşınıza geldiğine emin olun. ve ona varlığı için teşekkür edin. özellikle düşmanınızsa.
-herkes sizi gösterir. çünkü herkesi siz yarattınız. bu dünyayı siz yarattınız. bu sizin dünyanız. sizi arayan arkadaşınız sizsiniz. çalışanlarınız, üstleriniz, aileniz, hepsi sizsiniz. yay da, ok da, hedef tahtası da; hepsi sizsiniz.
-gereğinin ötesinde yiyecek, içecek, gereğinin ötesinde uyku, gereğinin ötesinde seks, hiçbir şeyin çözümü olmadığı gibi, çözümün üstünü örten uyuşturuculardır. uyuşturucu almayın. beyninizi örtmeyin. orada geleceğiniz şekilleniyor.
- insanın en kötü hastalığı bağımlı olmaktır. başkalarına ve onların yargılarına bağımlı olmaktan kötüsü yoktur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder