İnsan-ı Kamil Sembolu (Hurufilik)

 İnsan-ı Kamil - hurufilik sembolü veya 5 esma olarak da bilinir..5 esma denmesinin nedeni , yazların içinde Allah muhammed Ali , fatıma , hasan ve hüseyin efendilerimin arapça isimlerinin birleşerek insan yüzünü oluşturmasından kaynaklanır.
Bu inancın kurucusu ve önderi Fadullah Astrabadi dir.Hallac-ı Mansur’dan etkilenmiştir.Mansur, kainatın ve dünya düzeninin matematiksel düzende olduğunu ilk sezen ve üzerinde duran bir sufidir.
 Hurufilik adını Arapça’da harfler anlamına gelen “huruf” kelimesinden alan; İran, Azerbaycan ve Türkiye’de 14. ve 15. yüzyıllarda etkin olan bir tarikattır.
  
“Bütün harfler ve biçimler, noktanın uzantısı, noktanın türevi olarak görüldüğünden, O’nun maddeler evrenindeki ilk belirlenmesinin nokta olduğuna inanılır. Elif bir noktanın uzantısıdır, başlangıç nokta ile başlar, Elif olur, B ile devam eder ve B’nin altındadır saklı nokta.”  (Hallac-ı Mansur)
Arş sayılar alemi, kürsü harfler alemidir. (Muhiddin İbni Arabi)
Evrim hayatın yasasıdır, sayı evrenin yasasıdır, birlik Tanrı’nın yasasıdır.  (Pisagor)

Yengeç Dönencesi - Henry Miller

"Üçümüz işten çıktıktan sonra eve yürürken sadece hayatın kıyısında kalmış insanların duyabilecekleri bir heyecanla dünyanın halinden konuşuruz. Bu heyecanın zaman öldürmek, bürodan Montparnasse’a yürümek için gerekli üç çeyrek saati katletmek için duyulması gece yatağa girerken çok tuhaf gelir bana bazen. Şunun ya da bunun geliştirilmesi için olağanüstü parlak fikirler üretiriz ama onları hayata geçirebilecek bir araç olmaz. 

Yarın ellerimizin üzerinde yürümemiz emredilse hiç karşı koymadan itaat edeceğiz, asıl tuhaf olan bu.”

Sahip olduğum her şeyi kaybetmenin, sokaklarda açlık ve polis korkusu içinde yürümenin ne olduğunu bilmekle birlikte, korkunç denebilecek bir şey gelmemişti başıma o güne dek.

Tek bir arkadaş bile bulamamıştım henüz, ki üzücü olmaktan çok şaşırtıcıydı çünkü o güne kadar gittiğim her yerde çok kolay olmuştu arkadaşlık kurmak. Ama dediğim gibi, korkunç denebilecek hiçbir şey gelmemişti başıma.

Arkadaşsız da yaşayabilir insan, sevgisiz, hatta parasız bile. İnsan Paris’te sadece keder ve ıstırapla yaşayabilir, bunu keşfetmiştim. Acı bir perhiz gerçi, kimileri için en iyisi belki de. Her neyse, tükenmemiştim henüz.

Felaketle cilveleşiyordum sadece.

Mutlaka okunması gereken 30 yıldan fazla yasaklı kalmış bir kitap,bir iç çekiş bir haykırış..

Devrim Ayetleri -Eren Erdem

Sürekli olarak mal mülk para biriktirip, ihtiyacından fazlasını fakir olanlara dağıtmayan kişilere mim koyuyor. mal mülk kazanma hırsının insanı azgınlaştırdığını, sahip oldukları şeylerin üzerinde bir tanrı gibi davranmaya ve kibirli olmaya sebep olduğunu, her fırsattan dinden imandan bahsedip, dünyanın servetini yapan, milletin parasını gasp eden, bu paralarla servet yapan kişilerin iman etmiş olamayacağını ve bunların son derece tehlikeli ve sonu hüsranla bitecek bir yola gittiğini, bu tutum ve davranışların sosyal eşitliğin önündeki en büyük engel olduğunu, ayrımcılığı ve adaletsizliği ve kibiri tetikleyeceğini üstüne basa basa vurguluyor.
Dindarım deyipte dindarlıklarıyla günaha batanlar anlatılıyor.

2014 de okuyabildiğim kitaplar

1-Muhayyelat -Giritli Aziz Efendi
2-Eşeğin Fikri-Ferhan Şensoy

3-Çanlar Kimin İçin Çalıyor -Ernest Hemingway

4-Bir İngiliz Afyon Tiryakisinin İtirafları -Thomas De Quincey

5-Teneke -Yaşar Kemal

6-Miramar -Necib Mahfuz

7-Otostopçunun Galaksi Rehberi / Beşi Bir Yerde -Douglas Adams

8-Gertrud-Hermann Hesse

9-Devrim Ayetleri -Eren Erdem

10-Yengeç Dönencesi -Henry Miller

11-Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş-José Saramago

12-Decameron-Giovanni Boccacio

13-Mezarlık Kitabı-Neil Gaiman

14-Yalnız Gezerin Düşleri-Jean Jacques Rousseau

15-Mahşer-İsa Muganna Hüseyinov

16-Rahmet Yolları Kesti-Kemal Tahir

17-Galiz Kahraman-İhsan Oktay Anar

18-Madde 22-Joseph Heller

19-Bulantı-Jean Paul Sartre

20-İstanbul hatırası-Ahmet ümit

21-GüvercinPatrickSüskind

22-Buyruk -İmam Cafer-i Sadık Buyruğu

23-Yapma Cennetler Charles Baudelaire

24-Darağacında Üç Fidan-Nihat Behram

25-Senin Köylerin-Cesare Pavese

26-Çakırcalı Efe-Yaşar Kemal

27-FerhAntoloji-Ferhan Şensoy

28-ABİ / Kabadayılar - Mafya Derin Devlet İlişkisi-Doğan Yurdakul

29-Franny ve Zooey-Jerome David Salinger

30-Bozkurtlar-Hüseyin Nihal Atsız

31-Dublörün Dilemması-Murat Menteş
32-Dr. Jekyll ve Mr. Hyde'ın Tuhaf Hikayesi -Robert Louis Stevenson
33-Momo-Michael Ende
34-Alçakgönüllü Bir Öneri -Jonathan Swift
35-Sırf Anarşi -Woody Allen
36-Defo-Aytaç Ars

(her renk bir ay)

Gertrud-Hermann Hesse

 196.syf.YKY.
Kuhn müzik bölümünde eğitim gördüğü sırada güzeller güzeli Liddy’yi kendine ayarlar. Cilveli kız olan Liddy onu yarı karanlıkta riskli bir kızak partisine götürür. Kuhn partide sol bacağını kırar ve o andan itibaren felç olur. Konservatuardaki kuram öğretmeni Kuhn’a onda beste yeteneği olduğunu söyler. Kuhn çığ şarkısını besteler. Varlıklı bir ailenin oğlu olan Kuhn Graubünden’de tamamen iyileşir. Kuhn son eğitim yarıyılında başarılı opera şarkıcısı Heinrich Muoth ile tanışır. Eğlenceli bir mizaca sahip ve alkola düşkün Bariton Kuhn’un arkadaşı olur. Muoth’un ölümüne kadar süren bu sıkı dostlukta Kuhn hep çekingen olandır.
Muoth sevgilisini dövmekte, buna rağmen sevgilisi onun peşinden ayrılmamaktadır. Kuhn söylentiyi şaşkın bir vaziyette karşılamaktadır. Muoth Kuhn’un yeteneğinin farkına varırken onun çığ şarkısını birçok kez insanlara duyurur ve bir işi olmayan topal Kuhn’u sahnesindeki orkestrada kemancı olarak işe alır. Kuhn tiyatro alıştırmasında çalgıların önemini kavrar ve bir viyolin sonatı yazar.

Matematik Rivayeti

Bir rivâyete göre, bundan çok uzun yıllar önce Doğu'nun ünlü sayı bilimcileri Olimpus Dağı'na Batı'nın bilginleri ile yarışmaya gitmişler. Yapılan bütün yarışmalar sonunda iki taraf da birbirlerine üstünlük sağlayamamış ve neticeyi belirlemek için satranç oynamaya karar vermişler. Satrançta kaybeden Doğu takımı üzgün bir halde dağdan aşağıya inerken, dağın eteğinde merakla bekleyen taraftarları:
- Ne yaptınız? diye bağırmışlar. Yenildik demeyi gururlarına yediremeyen bilginler bu soruya:
- Matedemedik! diye cevap vermişler.
Bunu, "ma-te-ma-tik" şeklinde duyan halk ise, o günden beridir, sayılarla uğraşan bilginlerin matematik yaptığına inanır olmuşlar.

Karagöz ile Hacivat

Orhan Gazi babası Osman Bey'in anısına o dönem ki başkent Bursa'da büyük bir camii yaptırmaya karar vermiş. Emrindeki bütün mimarları çağırmış huzuruna. "Babam Osman Gazi'nin anısına güzel olduğu kadar görkemli bir camii yapılmasını istiyorum. En güzel projelerinizi yapın getirin bana." demiş onlara. Kısa bir süre sonra bütün mimarlar en güzel projeleriyle Orhan Gazi'nin huzuruna gelirler. Bütün projeleri tek tek inceleyen Orhan Gazi içlerinden en beğendiğinin sahibi mimarı çağırtmış ve ona kusursuz bir işçilik istediğini söylemiş; "Yörenin en iyi ustaların bulacaksın ve en kaliteli malzemeleri kullanacaksın, hiçbir masraftan da kaçınmayacaksın" diye de belirtmiş. Mimarbaşı birkaç gün içerisinde ülkenin dört bir tarafından en iyi ustaları toplamayı, en kaliteli ve güzel malzemelerin getirtilmesini sağlamış ve sultanın huzuruna çıkmış. Mimarbaşı; "Padişahım" demiş, "Yörenin en iyi duvar, demir, ahşap ustalarıyla en becerikli hat sanatçıları ve nakkaşlarını topladım. İnşatta kullanılacak bütün malzemeler kılı kırk yararak seçildi. Biz hazırız, emir verirsen hemen başlamak isteriz bu kutlu işe" Mimarbaşı'nın anlattıklarından son derece memnun görünen Orhan Gazi, " Mimarbaşı beni çok iyi dinle" demiş. "Söylediklerin güzel, hemen başlayabilirsiniz camiyi inşa etmeye ama aç kulaklarını dinle şimdi. Bil ki bu camii benim için çok önemli. Bu yüzden ,her kim ki inşaatın yavaşlamasına veya işlerin aksamasına sebep olursa o an kellesini vurdururum. Şimdi çıkın gidin başlayın camiyi yapmaya." 

İnşaat hemen başlamış tabii ki. Mimarbaşı Kambur Bali Çelebi'yi (Karagöz) demirci ustası, Halil Hacı İvaz'ı da (Hacıvat) duvar ustası olarak görevlendirmiş.

Deliliğe Övgü -Desiderius Erasmus

Kitaptan iki temel görüş vardır. Bunlardan birine göre gerçek bilgelik, deliliktir. Öteki görüşe göre ise kendini bilge sanmak, gerçek deliliktir.O çağın kilise ve din adamlarıylada kitapta baya bi uğraşır.

"öyleyse soruyorum, kendisinden nefret eden adam başkasını sevebilir mi? kendisiyle anlaşamayan kişi başkasıyla anlaşabilir mi? kendisinden bile bıkmış usanmış kişi başkasına keyif verebilir mi? bana göre, insan delilikten daha deli değilse bu sorular karşısında sadece susar..."
 ''deliliğini gizleyen insan,bilgeliğini gizleyen insandan daha iyidir.nasılmış bakın,bilge hiç kimsenin kendisine benzemeyeceğini düşünedursun,kutsal metinler bile açık kalpliliği deliliğe yükler.çünkü vaiz'in 10.bölümde yazdığından,yani deli yolda giderken deli olduğundan,herkesi de deli zanneder ifadesini ben böyle anlıyorum.yoksa herkesi kendinizle eşit görmeniz fevkalade bir dürüstlük göstergesi değil mi;ve herkes kendi itibarını arttırmaya bakarken,sizin kendi meziyetlerinizi başkalarıyla paylaşmak istemeniz?işte bu yüzden o yüce kral 30.bölümde böyle bir cümleyi sarfederken,kendisinin bu adla anılmasından hiç utanç duymamıştır:insanların en delisiyim.putperestlere vaazlar vermiş olan o paulus,corinthuslulara yazdığı mektupta,deli sıfatını üstlenmekte hiç tereddüt etmemiştir:bir deli gibi konuşuyorum,ama çok daha fazlasıyım,sanki delilik kendisini geçen olursa çok büyük ayıp olacakmış gibi.''

MEŞİN KAPLI KİTAP-NAZIM HİKMET RAN

Yaldızlı meşin kabı

Parçalanmış kitabı
Ay altında dün gece
Deli bir derviş gibi
Mumu sönmüş rahlesi yere devrilmiş gibi
Okudum saatlerce
Yaldızlı meşin kabın
Parçalanmış koynunda uyuklayan kitabın
Çevirdikçe küf kokan her sarı yaprağını
Sandımki eşiyorum bir mezar toprağını
İnce el yazıları canlandı birer birer
Masallarda çizilen yüzleri gösterdiler
İblis bir yılan oldu Adem Havvaya kandı
Kardeşini öldüren lanetli ruhu gördüm
Koca tahta bir gemi ummanlarda çalkandı
Ufuklardan güvercin bekleyen Nuh’u gördüm
İsmaili’in topuğu kumdan çıkardı zemzem
Tur-u Sina da Musa kaldırdı kollarını
Asasını vurunca yarıldı bahr-i kulzem
Buldu ben-i İsrail Kudüs’ün yollarını
Zekeriya zikrini
Bir sonsuz aha verdi
Doğdu İsa bikrini
Meryem Allah’a verdi
Kureyş-i Muhammed’e kucak açtı Medine
Bir ateş mezar oldu kerbela Hüseyin’e

Kaçak ve Anne (Yaşar Kurt)